کنترل و
در این میان الگوگیری از نظامهای مطلوب مدیریتی در دوران رهبری ایمهی اطهار علیهم السلام نیز از اهمیت خاصی برخوردار است؛ به خصوص دوران پر برکت حکومت و مدیریت الهی امام على( ع )، که یکی از نمونههای عالی و عینی مدیریت مطلوب میباشد.
این پژوهش گویای این حقیقت است که راهکارهای تقویت خودکنترلی از دیدگاه امیر مومنان( ع) مبتنی بر سه روش عمده ی: تقویت ایمان و ترویج ارزش هاى اسلامى، اصلاح گزینش، تامین رفاه کارکنان میباشد.
در صورتی که بتوان وجدان کاری افراد را بیدار وآنها را خودکنترل کرد، در بسیاری از هزینههایی که صرف نظارت و کنترل بیرونی میشود، صرفه جویی خواهد شد و میتوان این منابع را صرف آموزش و بهبود وضعیت نیروهای انسانی کرد
بدون خودکنترلی، فرد درگیر رفتارهای خودکار، عادتی و درونی خواهد شد( موراون، گاگن و روزمن[۱]،۲۰۰۸) . خودکنترلی را به عنوان تاخیر خشنودی و از نظر عملیاتی طول زمانی که فرد برای رسیدن به پیامد ارزشمند، ولی دیرآیندتر منتظر میماند توصیف کرده اند( چاپل و هوپ[۲]،۲۰۰۳) ارتباط بین تکانشگری و هیجان طلبی، دلالت بر این دارد که از انحرافات شناختی با نقص تحمل تاخیر خشنودی و ناتوانی در نظر گرفتن پیامدهای رفتار مرتبط میباشد که ممکن است زمینهای را برای عملکرد این خصیصه ایجاد نماید و منجر به برخی از مشکلات خودکنترلی گردد
منبع :